DEVE TERİMLERİ SÖZLÜĞÜ
ABT:Deveyi hastalanmadan sağ iken boğazlamak.
ACASA:Deve sürüsü.
ACC:Deveyi döğme.
ADİN:Otlakta bulunan dişi deve.
ADM:Deve kuyruğu.
AĞIRLIK:Deve yükü.
AHSEB:Bozuk tüylü kızıl deve.
AKAN:Deve ayağını bağladıkları ip.
AKKAM:Deve kiralayıcısı.
AKKUB:Devenin yediği dikenli bir ot.
AKRET:Deve sürücüsü.
ALAİN:Semiz,dişi deve.
ALENDAT:Kuvvetli deve.
AMARİYYE:Deveye konulan mıhfe.
AMEYSEL:Şişman,büyük deve.
ANDEL:Başı büyük deve.
ANİK:Devenin ancak dizini çekip yürüyebildiği kumlu yer.
ANİS:Şişman ve iri deve.
ARC-İBL:Deve sürücüsü.
ARDALA:Kervanın en sonundaki deveye takılan büyük çan.
ARVANA:Dişi deve.
AVEMEN:Deve gidişi.
A'YES:Beyaz deve.
AYTA:Uzun boyunlu dişi deve.
AZÜZ:Meme delikleri dar olan deve.
BABBAHA:Devenin kükreyip ses çıkarması.
BAHİRE:Kulağı kesik deve.
BAYLAN:Deve yükü denge sağlama ağırlığı.
BEKR/BEKRE:Genç erkek deve.
BELAS:Büyük karınlı dişi deve.
BERCİS:Bol sütlü deve.
BESEREK:Damızlık deve.
BESUS:Okşadıkça süt veren deve.
BEŞK:Devenin süratle gitmesi.
BEV:Deve yavrusu derisi.
BİDİ:Deve yavrusu.
BİDİK:Küçük deve yavrusu.
BİRCİS:Sütlü deve.
BİTAN:Deve kolanı.
BUĞRA/BUĞUR:Erkek deve.
BUHT/BUHUR:Çift hörgüçlü deve.
CAMİL:Çobanlı deve sürüsü.
CARRE:Yularından çekilen deve sürüsü.
CAV:Deve tersini toplamak.
CEBB:Devenin hörgücünü kesmek.
CECCEB:Çok hasta deve yavrusu.
CEDİL/CERİR:Deve boynuna takılan ip.
CEEY:Deveyi su içmesi için çağırmak.
CEL'ABE:Çok kuvvetli dişi deve.
CELENFEAT:Şişman karınlı deve.
CEMEL:Erkek deve.
CEMMAl:Deveci,deve sürüsü.
CEMRA:Kuvvetli dişi deve.
CERCERE:Deve sesi.
CERDAHL:Büyük gövdeli deve.
CERİR:Devenin boynuna taktıkları ip.
CİMAL:Erkek develer.
CİRAN:Devenin boynunun önünde boğazlanacak yerinden boğazı çukuruna kadar olan yer.
CİRRE:Devenin midesinden çıkarıp çiğnediği geviş.
CİZARET:Deve kasaplığı.
CÜBAB:Deve sütünün köpüğü.
CÜBLE:Hörgüç.
CÜLALE:Büyük dişi deve.
CÜLZA:Sağlam deve.
CÜRCUR:Deve başı.
CÜRŞU:Büyük karınlı deve.
CÜSACİS:Büyük deve.
CÜŞEM:Deve göğsü.
CÜZARE:Devenin ayak ve başı gibi etrafı.
DAFFAT:Deveyi kiraya veren deveci.
DA'KA:Deve sürüsü.
DAVAT:Devenin başında olan verem.
DAYLAK:Deve yavrusu,dişi deve.
DEBUB:Şişmanlığı nedeniyle yürüyemeyen deve.
DELUK:Dişleri kırılmış deve.
DİDA:Devenin aceleyle koşması ve sıçraması.
Dİ'DAN:Devenin aceleyle çok koşması.
DİF:Deveden gelen yarar,çıkar.
DİMMET:Deve tersini toplamak.
DİRDİM:Dişleri kırılmış deve.
DİRVAS:Büyük deve.Devenin sütü.
DİV-BEÇE:Deve yavrusu.
DORUM:Deve yavrusu.
EARR:Hörgüçlü küçük deve.
EBBAL:Deve çobanı.
EBCEL:Devedeki bir damar.
EBD EYYUB:Deve,cemel.
EBEM:Uşak yöresinde deve etinden yapılan köfte.
EBİL:Devenin hallerinden anlayan kimse.
ECLAH:Deve üstü küçük kulübesi.
ERCEN:Makatında zoru olan deve.
ERVANE:Bir tür dişi deve.
FENİN:Erkek deve.
FERA:Devenin ilk doğurduğu yavru.
FETEL:Devenin iki kolunun yanlarından uzak olması.
GALİL:Deveye yedirilen hurma çekirdeği.
GARİB:Devenin hörgücüyle boynu arası.
GIBB:Deveyi bir gün sulayıp bir gün sulamamak.
GIRAR:Devenin sütünün azalması.
HABC:Devenin fazla ot yemesiyle karnının şişmesi.
HABERKAS:Küçük deve.
HADBA:Kalçaları sıyrılıp çıkan zayıf dişi deve.
HADC:Deve palanı.
HADDA:Deve çobanı.
HADEME:Devenin ayağını bağladıkları kayış.
HAFUD:Karnındaki yavrusunu azası belirmeden düşüren deve.
HAKB:Deve semerini karına bağlayan ip.
HALA:Devenin çökmesi.
HALİC:Deve ağzı.
HALİYYE:Bağından boşanmış,yabancı yavru emziren deve.
HATAP:Deve semerinin iki yanına konulan ağaç parça.
HATR:Devenin kuyruğunu aşağı yukarı vurması.
HAVIT:Deve üzerine oturmak ya da eşya sarmak için yapılan semer.
HAVİYYE:Deve palanı.
HAVM:Deve sürüsü.
HAVUT:Deve semeri.
HEBUL:Yavrusu kalmayan deve.
HECİN:Tek hörgüçlü deve.
HE'HE:Deveyi yulafa çağırmak.
HEMEL:Çobanı olmayan deve.
HEN'A:Devenin boynunun altına konulan işaret.
HEVZEB:Yaşlı deve.
HILBID:Küçük deve.
HINAF:Devenin yularından burnunu çözmesi.Deve bileğinde oluşan yumuşaklık.
HINDALİS:Ağır yürüyüşlü deve.
HIRABE:Deve hırsızlığı yapmak.
HIZC:Devenin içtiği havuzda kalan su.
HİC:Deveyi azarlama sesi.
HİCAME:Isırmaması için devenin ağzına takılan ağızlık.
HİKA:Dört yaşına basan dişi deve.
HİM:Deveye özgü susuzluk hastalığı.
HİTL:Yorgun deve.
HİZA:Devenin bastığı yer.
HÖRGÜÇ:Devenin sırtındaki tümsek,çıkıntı.
HUFF:Deve tabanı.
HURA:Devenin delirmesi.
HURC:Uzun dişi deve.
HÜRAR:Devede olan bir zorluk.
HÜZAHİZ:Bağıran deve.
IH:Deveyi çökertme sesi.
IHDI:Deve çöktü.
IRAS:Devenin başını ayağına bağladıkları ip.
İBAD:Devenin ayağını bağladıkları ip.
İBALE:Devenin hal ve huylarını iyi bilmek.
İBL/İBİLİ:Dişi deve-deve sürüsü.
İBLİ:Deveci.
İBLAN:İki sürü deve.
İBRAK:Deveyi çökertmek.
İCTIRAZ:Devenin geviş getirmesi.
İKAL:Devenin ön ayağını arka ayağa bağlayan köstek.
İŞAR:On aylık hamile develer.
KABKABA'İ İBİL:Devenin bağırması.
KAHDE:Deve hörgücü dibi.
KAS:Deve kulağının kenarı.
KASIF:Deve ağzı.
KASİSA:Devecilerin azık ve elbiselerini yükledikleri deve.
KASKAS:Devenin yediği bir tür ot.
KEBİT:Deve avazı.
KECABE/KECAVE:Deve üstüne konulan bir tür tahtırevan.
KEHAT:Büyük,semiz dişi deve.
KENİF:Deve ağılı.
KEREK:Deve çanı.
KERTELES:Melez bir deve türü.
KESD:Dişi bir deveyi kesmek.
KEŞİŞ:Deve avazı.
KETİT:Deve avazı.
KEVMA:Büyük ökçeli dişi deve.
KINAS:Büyük deve.
KİRİNCİ:Üç-yedi yaş arası erkek deve.
KÖSEK/KÖŞEK/KÖŞŞEK:Deve yavrusu.
KULAB:Bir tür deve hastalığı.
KUTBİYE:Deve ve koyun sütünün karışması.
KÜRRE:Deve ve koyun terslerinin parçası.
KÜRÜK:Deve yavrusu.
KÜL'A:Devenin arkasında olan bir hastalık.
KÜZUM:Ağzında dişi olmayan yaşlı deve.
LAMA:Amerikan devesi.
LEHİB:Eti az zayıf deve.
LİKAH:Süt veren dişi develer.
LİKAHT:Yeni doğurmuş ve sağılır deve.
LİKVE:Tez yüklü deve.
LÖK:Erkek deve.
LUK:Kısa tüylü yük devesi.
MACC:Ağzından su akan yaşlı deve.
MAGAS:Kıymetli iyi deve.
MAHFE:Deve üzerinde oturmaya yarayan sepet.
MAHFİL:Deve üzerinde oturmaya yarayan iki kişilik sepet.
MAHMİL:Deve üstündeki sepet.
MASVER:Sütü zor çıkan deve.
MAYA:Dişi deve.
MEBELE:Deve duracakl yer.
MECZİR:Deve boğazlayacak yer.
MEDEFE/MEDFEE:Deve sürüsü.
MEHARİ:Hecin devesi.
MEKUM:Ağzı bağlı deve.
MENUC:Sütü diğer develerden sonra çekilen deve.
MESBERE:Devenin yavruladığı yer.
MEVAHİF:Zayıf deve.
MİREMME:Deve dudağı.
MUGAYLAN:Deve dikeni.
MUKRİF:Anası arap babası arap olmayan deve.
MUTFİL:Yavrulu deve.
MÜMHAT:İnce sütlü dişi deve.
NAF:Sütü çok olan deve.
NAKA:Dişi deve.
NAKAL:Deve tabanında bir hastalık.
NANNAHA:Deveyi çökertmek.
NECER:Devenin suyu içip kanmaması.
NEİCAB:Deve tabanının aşınması.
NEKDA:Sütü olmayan deve.
NEVAB:Devenin tabanının aşınması.
NEVAYE:Devenin semiz olması.
NEYY:Semiz,besili deve.
NİKAL:Devenin suyu içip gittikten sonra gelip yine içmesi.
NUNUA:Devenin boyun eti.
NÜHAB:Deve öksürüğü.
NÜHZA:Devenin göğsünde bir hastalık.
NÜKAF:Deveyi öldüren bir hastalık.
NÜKAS:Devenin dudağında olan bir hastalık.
NÜŞUTA:Devenin ayağındaki ilmikli ip.
OBEN:Erkek deve.
POTLAK:Deve yavrusu.
POTUK:Deve yavrusu.
RABEAT:Devenin katı katı yelmesi.
RAHİLE:Üstüne binilen deve.Yük getiren deve.
REBEZE:Devenin boyun yünü.
RECCA:Högüçlü,büyük dişi deve.
RECİN:Devecilerin ini.
REKUB:Kalabalıktan suya yakşlaşmayan deve.
RESİM:Bir tür deve yürüyüşü.
REZEME:Devenin ağzını açmadan boğazından çıkardığı ses.
REZM:Deve ağızı.
RİMS:Devenin yediği ekşi bir ot.
RÜAVA:Köy yakınında güdülen deve.
SADEF:Devenin dört ayağı.
SADİ:Deve bölüğü.
SAHİME:ZAYIF,DİŞİ DEVE.
SALEHBA:Dayanıklı kuvvetli deve.
SARBAN:Deve sürücüsü.
SEAF:Devenin ağzında olan,burun ve göz kıllarını döken hastalık.
SEAF-ESAF(1):Seaf devenin erkeğine ESAF denir.
SEAF-NAFA(2):Seaf devenin erkeğine NAFA denir.
SEDİF:Deve hörgücü.
SEF:Yavaş yürüyen deve.
SEFİF:Deve beline çekilen kolan.
SEFR:Deve vulvası,(ferci).
SELUB:Yavrusunu düşüren deve.
SELUF:Suya gelen öncü deve.
SENAF:Deve bağlanan ip.Deve göğsü.
SIBHAL:Deve.
SIDAR:Deve göğsündeki iz.
SIRAR:Devenin sütünün çok çıkması için emziğin dibine bağlanan ip.
SİLB:Dişleri kütelmiş,kuyruğu dökülmüş yalşlı deve.
SİNA:Deve ayağını bağladıkları ip.
SİNTAH:Büyük karınlı,kuvvetli deve.
SİTA:Deve boynunda uzunluğuna olan iz.
SUDA:Deve bölüğü.
SURSUR:Büyük kuvvetli deve.
SÜFAL:Geç yürüyüşlü deve.
ŞEMİRE/ŞEMİZER:Hızlı yürüyen deve.
ŞENAK:Devenin yularını çekmek.
ŞETUT:Büyük hörgüçlü deve.
ŞÜTÜR:Deve.
ŞÜTÜRBAN:Deveci,deve çobanı.
ŞÜTÜRBAR:Bir deve yükü kadar olan ağırlık.
ŞÜTÜRDİL:Deve huylu,kinci,inatçı.
ŞÜTÜRLEB:Deve dudaklı.
ŞÜTÜRPA:Deve ayaklı.
ŞÜTÜRPEÇE:Deve yavrusu.
TAVİD:Devenin çok yaşaması.
TEBİL:Deveyi katarıyla getirmek.
TENVİK:Devenin zayıflaması.
TERAN:Deve yavrusu.
TERHİM:Deveyi illetsiz kesmek.
TİRABE:Deve hörgücü.
TÜLÜ:Güreşçi deve.
UKLUM:Kuvvetli deve.
URRET:Devenin dudak ve ayaklarında çıkan bir tür çıban.
USMUN:Devenin çene altındaki uzun kıllar.
UZHUL:Yük vurulmayan deve.
ÜŞTÜR:Deve.
ÜŞTÜRBAN:Deveci.
ÜŞTÜRHU:Deve huylu,kinci,inatçı.
ÜŞTÜRMURG:Devekuşu.
VEBER:Deve yükü.
VESİC:Hızlı yürüyen deve.
YELEB:Beyaz deve.
YOZ:Tek hörgüçlü dişi deve.
ZABAZİB:Devenin çok acıktığında karnının ötmesi.
ZIAR:Devenin ağzını bağlamak.
ZİFRA:Devenin kulağının arkasında terleyen yer.
Derleme ve düzenleme yapılmıştır.
Konu: DEVE TERİMLERİ SÖZLÜĞÜ 
